پیامدهای بالینی افزودن پردنیزولون در روش درمانی پروتکل طولانی مدت در میکرو اینجکشن
نویسندگان
چکیده
زمینه و هدف: با وجود پیشرفت های اخیر در بررسی و درمان ناباروری، افزایش میزان بارداری و کاهش سقط جنین چشمگیر نبوده است. در مطالعه حاضر اثربخشی این دارو بر نتایج تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم ارزیابی شد. روش بررسی: پژوهش نیمه تجربی حاضر در زنان نابارور کاندید تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم در فاصله زمانی آغاز سال 1390 تا پایان شهریور 1392 انجام شد. تجویز پردنیزولون از یک روز پیش از انتقال جنین تا هفت روز با دوز mg 20 در روز شروع و سپس با mg 10 در روز تا هفت روز بعد ادامه یافته و سپس متوقف شد. پیگیری با انجام آزمایش هورمون بتای گنادوتروپین جفتی انسان در روز 16 پس از انتقال جنین و سپس به وسیله سونوگرافی در هفته های شش، 12 و 20 انجام شد. یافته ها: میانگین± انحراف معیار سن و طول مدت ناباروری 181 بیمار مورد بررسی به ترتیب 07/6±42/30 و 54/5±69/7 سال بود. 138 (7/44%) از جنین های منتقل شده گرید a داشتند. پیامدهای باروری در انتقال جنین تازه یا فریز شده تفاوت معناداری با یکدیگر نداشتند (05/0p>). رخداد حاملگی شیمیایی 1/48% (87 نفر)، حاملگی کلینیکی 2/44% (80 نفر)، فراوانی سقط پیش از شش هفته در زنان با حاملگی داخل رحمی، 9/5% (پنج نفر)، رخداد سقط پیش از هفته 20 بارداری 9/12% (11 نفر)، فراوان چند قلویی 5/32% (26 نفر) و حاملگی خارج رحمی 3/2% (دو نفر) بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد استفاده از پردنیزولون با افزایش نسبی رخداد حاملگی و کاهش نسبی سقط بوده و استفاده از آنرا در پروتکل های درمانی تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم ممکن می نماید.
منابع مشابه
پیامدهای بالینی افزودن پردنیزولون در روش درمانی پروتکل طولانی‌مدت در میکرو اینجکشن
Background: Last decades, we have observed major improvements in treating infertility by using microinjection. However, reduction in abortion or increase in fertility has not been significant. It seems use of corticosteroids improves clinical outcomes during assisted reproductive technology (ART) techniques. Therefore, this study tried to show how corticosteroids therapy improves the results of...
متن کاملاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملتعیین اثربخشی پروتکل درمانی آزیترومایسین و پردنیزولون در بیماران آسمی مقاوم به درمان
مقدمه. شیوع آسم مقاوم فعال در ایران حدود 8/2٪-8/3٪ است. درمان‌های مختلفی جهت کنترل آسم وجود دارد، که هدف از آن، دستیابی به یک وضعیت فاقد علایم بیماری و بهبود و تقویت کارکرد ریوی با کمترین مقدار مصرف دارو می‌باشد. هدف از این مطالعه مقایسه میزان بهبودی کلینیکی، یافته‌های عملکرد ریوی بیماران مبتلا به آسم مقاوم قبل و بعد از درمان می‌باشد. مواد و روش‌ها. طی یک مطالعه کارآزمایی بالینی به بررسی 30 بیم...
متن کاملبررسی پیامدهای بالینی اکستیوباسیون پس از جراحی قلب در بیماران فاقد معیارهای آزمایشگاهی در پروتکل مرسوم
Background: We retrospectively compared the clinical outcome of post-cardiac surgery tracheal extubation between patients extubated with a lower than normal pH and patients extubated according to our routine institutional protocol. Our main goal was to clarify that strict adherence to the current criteria is dispensable. Methods: In this retrospective cohort study, we recruited 256 patien...
متن کاملتعیین اثربخشی پروتکل درمانی آزیترومایسین و پردنیزولون در بیماران آسمی مقاوم به درمان
مقدمه. شیوع آسم مقاوم فعال در ایران حدود 8/2٪-8/3٪ است. درمان های مختلفی جهت کنترل آسم وجود دارد، که هدف از آن، دستیابی به یک وضعیت فاقد علایم بیماری و بهبود و تقویت کارکرد ریوی با کمترین مقدار مصرف دارو می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه میزان بهبودی کلینیکی، یافته های عملکرد ریوی بیماران مبتلا به آسم مقاوم قبل و بعد از درمان می باشد. مواد و روش ها. طی یک مطالعه کارآزمایی بالینی به بررسی 30 بیم...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهرانجلد ۷۳، شماره ۱، صفحات ۳۱-۳۹
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023